Jerzy Zgodziński „ Szef” (ur. 12.03.1939 r., zm.22.06.2014 r.) – twórca Korczakowców – legendarnego szczepu zielonogórskiego ZHP pracującego z dziećmi i młodzieżą metodami opartymi na ideach pedagogicznych Janusza Korczaka uzupełnionymi o autorskie techniki Zgodzińskiego i tradycję harcerską, polonista, nauczyciel i wychowawca wielu pokoleń, harcmistrz ZHP, założyciel letniej bazy obozowej „Korczakowo”, wiceprzewodniczący Polskiego Stowarzyszenia im. Janusza Korczaka, Kawaler Orderu Uśmiechu, Honorowy Obywatel Miasta Zielona Góra.
Urodził się w Brzeźnie koło Czarnkowa (Wielkopolska) jako piąte, najmłodsze dziecko Stefana i Marii Zgodzińskich. Po okresie wojennej tułaczki rodzina wraca do Czarnkowa i tu Jerzy spędza dzieciństwo. W 1948r. wstępuje do harcerstwa – zostaje Zuchem w Pierwszej Drużynie Dzielnych Słowian w Trzciance.
W latach 1952-1956 uczy się w Liceum Ogólnokształcącym w Czarnkowie, gdzie zdaje egzamin dojrzałości. Jesienią 1956 rozpoczyna studia na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na kierunku filologia polska. W czasie studiów prowadzi aktywne życie kulturalne, jest częstym bywalcem teatrów, sal koncertowych i operowych, nie tylko w Poznaniu, ale w całej Polsce. Wtedy także odkrywa w sobie wielką miłość do Tatr, po których często wędruje, najpierw z przyjaciółmi, potem z wychowankami. W maju 1961 zdaje egzamin magisterski, a od lipca zostaje zatrudniony jako polonista w Zasadniczej Szkole Zawodowej w Zielonej Górze przy ul. Bema. Równolegle do podjętej tam pracy w roku szkolnym 1961/62 był także nauczycielem języka polskiego klasy 8a w LO nr 3 przy ul. Chopina, której wychowawcą był Zbigniew Czarnuch. W ZSZ przy ul. Bema pracuje aż do emerytury (w międzyczasie szkoła zmienia nazwy i adresy). Na polecenie dyrektora szkoły, Jana Nieruchalskiego, zakłada drużynę harcerską, dla której wybiera patrona – Janusza Korczaka. Tak zaczyna się przygoda życia – „Korczakowcy”. W swej pracy wychowawczej Zgodziński łączy elementy pedagogiki Janusza Korczaka, twórczo je modyfikując, z ideami i tradycjami harcerskimi oraz własnymi metodami, opartymi m.in. na kontakcie z kulturą. Jego wychowankowie są nie tylko odbiorcami kultury, ale także jej twórcami – dostają szansę, by odkryć w sobie talent, pasję i ją realizować jako aktorzy, reżyserzy, poeci, kompozytorzy czy fotograficy. W roku 1969 Zgodziński wraz z współpracownikami zakłada „Korczakowo”, leśną bazę obozową koło Ośna Lubuskiego, w której do dziś co roku odbywają się dziecięce i młodzieżowe obozy, mające charakter warsztatów artystycznych, gdzie uczestnicy nie tylko rozwijają swoje talenty i aktywnie wypoczywają, ale uczą się podstaw samorządności, życia w grupie, współpracy.
W Korczakowie powstaje pierwszy w świecie pomnik Janusza Korczaka.
Zgodziński działa również aktywnie w Polskim Stowarzyszeniu im. Janusza Korczaka, którego przez wiele lat jest wiceprzewodniczącym. W 2010 r. w uznaniu jego działań na rzecz dzieci i młodzieży, zostaje uhonorowany Orderem Uśmiechu. Jako komendant „Korczakowców”, nauczyciel oraz wieloletni wicedyrektor szkoły robi wiele dla swojego miasta, co zostaje uwieńczone przyznaniem w 2012 r. tytułu Honorowego Obywatela Miasta Zielona Góra.
Jerzy Zgodziński umiera przedwcześnie 22.06 2014r. , kiedy trwają przygotowania do kolejnego obozu w Korczakowie. Zostaje pochowany w rodzinnym grobowcu w Czarnkowie. Spełniając Jego ostatnią wolę współpracownicy i instruktorzy – wychowankowie organizują obóz zgodnie z planem.
Obecnie korczakowska idea jest kontynuowana, a duchowi spadkobiercy Szefa, skupieni w Kole Przyjaciół Korczakowa, pracują nad kolejnymi inicjatywami.
Przebieg służby harcerskiej
1947 drużyna Zuchów Wielkopolska
1.XII 1962 przewodnik
1.01 1963 podharcmistrz
15. 01 1964 harcmistrz
15 V 1962 Drużynowy 20 DH im. J. Korczaka Zielona Góra
13.04.1964Namiestnik Zuchowy
15 IV 1963 Szczepowy „Korczakowców”
Członek Rady Naczelnej ZHP
Od roku 1969 Komendant Bazy Obozowej Korczakowo koło Ośna Lubuskiego i Korczakowców
Przebieg pracy zawodowej
15.VIII.1961 nauczyciel j. polskiego w Zespole Szkół Samochodowych w Zielonej Górze, do emerytury w jednej szkole
W latach 1964 – 1982 z-ca dyrektora ds. pedagogicznych w tej szkole
Wiceprzewodniczący Polskiego Stowarzyszenia im. J. Korczaka od roku 1979 do śmierci
Odznaczenia i wyróżnienia
Nagroda Ministra Oświaty i Wychowania (1969, 1977, 1978, 1992)
Nagroda Kuratora (1976, 1977,1987,1991)
Nagroda Prezydenta Miasta Zielonej Góry (1998)
Okręgowa Nagroda Pedagogiczna (1972)
Medal za zasługi dla miasta Zielona Góra ( 1973; 1980)
Nagroda Kulturalna miasta Zielona Góra ( 1985)
Za zasługi w rozwoju województwa zielonogórskiego ( 1998; 2009)
Zasłużony Działacz Kultury (1973)
Medal im. Jordana (1989)
Medal Komisji Edukacji Narodowej (1987)
Złoty Krzyż Zasługi (1983,1996)
Honorowa oznaka za zasługi dla ZHP (1986)
Krzyż za zasługi dla ZHP (1981)
Medal Pamiątkowy im. J. Korczaka (1999, 2008)
Nagroda Województwa Lubuskiego (2010)
Order Uśmiechu (2010)
Honorowy Obywatel Miasta Zielona Góra (2012)
Publikacje:
w j. polskim: (wybrane pozycje)
1.Upamiętanie rzeczy dobrych „Gazeta Lubuska” nr 466/1978
2.Elementy korczakowskie w systemie działalności harcerskiej w „Janusz Korczak – życie i dzieło” Warszawa 1962 WSiP
3. Szczep „Korczakowcy” Zielona Góra – Biuletyn „W korczakowskim Kręgu” nr 4, 1982
4. Praca wychowawcza Szczepu Drużyn. Harcerskich im. J. Korczaka w ZG w „Idee pedagogiczne Janusza Korczaka a poszukiwania innowacyjne w różnych krajach” Warszawa IBP 1985
5. Zachęta, a niezamknięcie „Motywy” nr 37/1979
6. Próba wychowawczego podsumowania obozu w W korczakowskim Kręgu” nr 2, 1981
7. Spotkanie w „W korczakowskim kręgu” nr 18/ 1988
8. Rola gazetki w życiu szkoły i organizacji w „W korczakowskim Kręgu” nr 6 /1983
9. Zapraszamy do kręgu w „W korczakowskim Kręgu” nr 4 /2000
10. Bez gniewu – antologia tekstów Zielona Góra 2000
11. Korczak o tolerancji – antologia tekstów Zielona Góra 2002
Za granicą:
1. Korczak’s Ideas In the Activities of J. Korczak 1982
2. Korczaksche inspirationen bei der schafung lines erziehenden milieu In Korczakowo w „Zweites Wuppertaler Korczak Kolloguiuum” Univesittats Druck Wuppertal 1984
3. Szkolenie i przygotowanie instruktorów młodzieżowych w „Thee Korczak Assvietien In Israel” Tel Aviv 1984
4. Let’s stand In the Krąg w J. Korczak international Newsletter” nr 6 Holand 2001
Konsultacja naukowa filmu dokumentalnego Telewizji Polskiej „To, co zostało” Macieja Leszczyńskiego i Mieczysława Siemieńskiego.
Film zrealizowano w Korczakowie w lipcu 1984 r. Premiera telewizyjna luty 1985.
Referaty wygłaszane na konferencjach pedagogicznych (wybór)
Izrael
1985 Seminarium w „Domu Bojowników Getta” „dlaczego Korczak?”
1988 Seminarium pedagogiczne Ministerstwa Edukacji „Wychowanie wychowawców”
Canada Montreal Uniwersytet
„Wychowanie najważniejsze”
Wuppertal
1984 Zweites Korczak – kolloguim „Sommerkolonie In Korczakowo”
Wiedeń
1993 II Międzynarodowe Sympozjum Korczakowskie „Korczak i wychowanie dla życia”
2006, 2010 Uniwersytet w Zielonej Górze „Z Korczakiem w harcerstwo”
2010 Akademia Pedagogiki Specjalnej, Warszawa „ Korczakowo – wychowywać bawiąc”
Sesje naukowe: Kraków (2002), Elbląg, Poznań, Chojna (2003)
