Janusz Korczak (wł. Henryk Goldszmit) – przedwojenny pedagog, pisarz, dziennikarz, działacz społeczny – zainspirował młodego Jerzego Zgodzińskiego do odmiennego podejścia do pracy z młodzieżą. Młodych ludzi przede wszystkich trzeba zaangażować, zachęcić do wysiłku dla siebie i innych. Łączy się to z odpowiedzialnością, której młodzież uczy się podczas współpracy z rówieśnikami, podejmując nowe wyzwania. Walczymy też z mitem, że poezja, teatr, muzyka „nieradiowa” i rozmowy na poważne tematy nie interesują współczesnych nastolatków. W Korczakowie reżyserują i przygotowują spektakle teatralne, piszą i śpiewają własne utwory na Festiwalu Piosenki Naszej, dyskutują o swoich prawach i obowiązkach. Młodzi ludzie mają znaczący wpływ na kształt obozu. Plan zajęć w dużej części składa się z ich pomysłów, aktywnie i twórczo pracują nad jego realizacją. Funkcjonujące nazwy Nasz Dom i Nasz Las, którymi określa się Korczakowo, nie są przypadkowe. Młodzi ludzie przyjeżdżają tu wielokrotnie, spędzają w Korczakowie po 3 tygodnie wakacji przez 3, 4, 5 lat z rzędu, nawiązując, często bardzo trwałe, przyjaźnie. I tak od ponad 50 lat.